De Commodore 64

Het was 1986 en een apparaat genaamd Commodore 64 werd door een trotse vader in onze huiskamer geintroduceerd. Het apparaat was een computer met 64 Kilobytes aan intern geheugen, waarvan 35 Kilobytes officieel beschikbaar om te hobbyen. Dat heb ik kort later zelf gedaan door stukjes software te typen in BASIC en assembler. En door software van anderen in dat geheugen te laden. Om precies te zijn: games!

Het is nu moeilijk voor te stellen, maar de games stonden in eerste instantie op een cassette die in een speciale cassettespeler moest worden afgespeeld. Games waar ik bij het laden ervan veelvuldig de melding "press play on tape" voorbij heb zien komen zijn: Fort Apocalypse, River Raid, Aztec Challenge en Blue Max. Later kwam daar de 5,25 inch discdrive bij, voor floppy discs, ook wel diskette. Daar paste meer informatie op, dus werden de games ook groter en uitgebreider. The Last Ninja, California Games en Skate Or Die! waren spellen die op meerdere diskettes stonden.

Ruim 20 jaar later kreeg ik de behoefte om die games van toen opnieuw te spelen. Omdat ik geen Commodore 64 met randapparatuur voorhanden had, ben ik op zoek gegaan naar mogelijkheden voor de PC. Er bleken meer mensen te zijn met soortgelijke sentimenten. Er bleek ook software voor de PC te bestaan die de Commodore 64 emuleert. En er bleken complete websites te zijn met enorme verzamelingen Commodore 64 games. Combineer die zaken en je kunt Commodore 64 spellen spelen op je PC van nu!

De PC

Begin jaren 90 werd tekstverwerking in de huiskamer op de 1 of andere manier hot. Dat werd bij ons thuis al enigszins uitgeoefend op onze oude vertrouwde Commodore 64, waar een thermische printer op was aangesloten. Maar eigenlijk moest je daar een IBM compatibele PC met een inkjet printer voor gebruiken. Aldus introduceerde een trotse vader de allernieuwste PC met Intel 386 SX-25Mhz processor, 2 MB intern geheugen en 40 MB harde schijf. Voor zo'n apparaat had je een besturingssysteem nodig. Voor ons was dat DR-DOS. En natuurlijk waren er games voor DOS; Prince of Persia, Leisure Suit Larry, Lemmings. Ook deze spellen zijn allemaal op de PC te spelen.

Het was 1992. En een vriend met een zolder vol PC's die middels een novell netwerk met elkaar waren verbonden had een nieuw spel: Doom. Ik wist niet wat ik zag. Dit was een ware revolutie. En ik wilde dat spel thuis ook spelen. Maar dat spel draaide helemaal niet op onze computer, want je had daarvoor minimaal 4 MB geheugen nodig. Na veel vakken te hebben bijgevuld in de supermarkt, had ik uiteindelijk geld voor een 2 MB geheugenmodule bij elkaar gespaard. Het was een deceptie. Natuurlijk was Doom niet vooruit te branden. Daarvoor had je toch echt een Intel 486 66Mhz processor nodig. Toch nog maar wat meer vakken bijvullen.

Het is duidelijk waar de ontwikkeling van 3D games toe heeft geleid. Maar als je Doom weer wil spelen op een PC van vandaag kom je legio uitdagingen tegen. Ook daarvoor heb ik naar een oplossing gezocht. En gevonden!