| Tool - Paradiso, Amsterdam - 11 februari 1997 Een onvoorstelbaar goed concert. Het eerste concert van de Europese tour in 1997. De kaarten waren geregeld door de broer van één van de vrienden van Martin, mijn broertje. Met hen ging ik dus ook mee... Vriend Frank was ook van de partij. Ik had absoluut geen benul van de waarde van een concert van Tool, maar dat werd al duidelijk toen wij vanaf de parkeergarage naar Paradiso liepen. Al ver van te voren werden wij aangeklampt of wij dan die discipelen waren met een toegangskaart teveel. Een toegangskaart teveel voor Tool in Amsterdam?? Sommige mensen waren dus echt gek geworden... Toen wij ruim op tijd Paradiso binnenkwamen, was het voorprogramma nog bezig en wij besloten met de hele club naar boven te gaan, naar het balkon, alwaar wij een prachtig uitzicht hadden over de gehele zaal. Dit was mijn eerste keer Paradiso en ik was blij dat het er uitzag zoals het er uitzag. Na een half uur ging ik samen met Jur en Frank naar beneden om de band van dichtbij te bekijken en te beluisteren. Ja, het was een hele verrassing toen Maynard J. Keenan [zang], Danny Carey [drums], Adam Jones [gitaar] en Justin Chancelor [bas] het podium betraden. Maynard had alleen een boxershort aan en was helemaal blauw geschilderd. Op zijn armen, benen, borst en rug zaten oranje stickertjes, die door het blauwige licht fel oplichtten... Adam en Justin waren grijs geschilderd. Dat op zich was al geweldig om te zien natuurlijk. Daarbij kwam ook nog eens het grote videoscherm dat boven het podium hing en bij de songs horende videoclips liet zien. De mannen begonnen met "Third Eye", het laatste, 15 minuten durende nummer [15] van het album "Aenima". Ja, geweldig. Fantastisch. Ongelofelijk. De band speelde gewoon erg goed. Maynard had niet altijd zijn stem even goed onder controle [vooral tijdens erg lange noten was het soms behoorlijk vals], maar over het algemeen genomen was er niets op aan te merken. Na het openingsnummer werd onder andere nog gespeeld: Stinkfist, Fortysix & 2, Swamp Song, Eulogy, Prison Sex, Sober, Opiate en tenslotte Aenema. In de loop van het concert begon het natuurlijk enigszins warm te worden, waardoor de verf van de lichamen van Maynard, Adam en Justin gutste. Het was werkelijk geen gezicht. En tegelijkertijd ook weer wel. Maynard had ook nog eens behoorlijk wat praatjes over de inhoud van diverse songs, iets wat één van de fans wat teveel werd, deze schreeuwde: "shut up and play!". Misschien had hij het verhaal van Maynard al meer dan één keer gehoord... Voor mij maakte het niets uit. Dit was absoluut het allerbeste concert ooit. En met dat gevoel keerde ik ook voldaan huiswaarts... Er is 1 reactie. Geef ook een reactie... |