The Tragically Hip - Effenaar, Eindhoven - 1 oktober 2007

Nieuwe Effenaar voor de 2e maal bezocht. Niet uitverkocht, dit keer. Het geluid stond wel weer achterlijk hard. Zie verslag Porcupine Tree. Merkbaar niet uitverkocht, want ik voelde de behoefte om bij de bar aan de rechterzijde van de ruimte te gaan staan. Samen met Boyd, want dat was de man die de kaarten had geregeld. Voor de rest kan ik niet veel zeggen over het optreden, omdat dat gewoon top was. Wel moet ik vertellen dat het laatste album van The Hip, World Container, weer 1 van de betere albums is. Jawel. Ik moet daarbij benadrukken dat ik ze na Trouble een beetje uit het oor ben verloren. Maar The Hip is en blijft zo'n band die muziek maakt die op een ziekelijke manier in je hoofd blijft hangen, als een soort koorts. Dan kan prettig zijn. Heel soms niet. Hetzelfde heb ik bijvoorbeeld met REM. Misschien is het dan voor de mainstream wat duidelijker.

Gordon Downie was niet meer de man die ik 10 jaar geleden in Tilburg had gezien. In die zin dat ie wat minder hysterisch om zich heen aan het slaan en schreeuwen was. Ik vond dat prettig. Sterker nog, ik meende gezien te hebben dat dit gewoon Gordon in optima forma was. Is en zal zijn. Ja, het blijft gewoon een feest om het enthousiasme van Gordon mee te maken, live, zonder kapsones. Toch zijn het wel de golden oldies die het publiek deden springen en schreeuwen om meer. Dat lijkt me als band ergens wel enorm klote, om 10 jaar te moeten wachten op eenzelfde reactie op nummers die je een jaar eerder hebt opgenomen. Potentiele klassiekers hebben natuurlijk tijd nodig om echt klassiekers te worden. Dat wel.

Ja. Hee. Om kort te gaan. The Hip live is en blijft tof.