Megadeth - 013, Tilburg - 11 februari 2005

Is Megadeth nog wel echt Megadeth? Aangezien de enige overgebleven persoon van de relatief originele line-up de zanger Dave Mustaine is. Die vraag moet bij meer mensen geleeft hebben, aangezien het toch vrij lang geduurd heeft voordat het concert was uitverkocht (zijn de old-school-Megadeth-fans afgehaakt??). Ja, natuurlijk is Megadeth nog steeds Megadeth. Want Megadeth = Dave Mustaine. Dat is de man die de liedjes schrijft. De man die zingt. De man die de meest indrukwekkende gitaarsolo's doet op het podium. De man die constant in de schijnwerpers staat. De man die net zo goed een vogelverschrikker had kunnen zijn in mijn ogen. Want zo stond good old Dave er wel een beetje bij. Maar daar over later meer.

De tour was naar aanleiding van hun plaat "The System Has Failed", waar ik in totaal 2 keer naar heb geluisterd, maar daarvoor kwam ik natuurlijk niet naar Tilburg. Nee, ik kwam voornamelijk om nummers te horen van "Rust In Peace" uit 1990. Superplaat. Klassieker. Aan de reactie van het publiek te zien waren de meeste mensen daar ook om dezelfde reden als ik. Tweede meest populaire Megadeth plaat was, volgens de reactie van het publiek, "Countdown To Extension" uit 1992. Met op de derde plaats "Peace Sells.." uit 1986. Megadeth heeft z'n beste tijd duidelijk gehad, ook al zijn de recenties omtrent TSHF toch aardig lovend.

Maar het was vet. De mannen van Megadeth konden zich nauwelijks bewegen op dat podium vanwege de ongehoorde hoeveelheid speakers die de band zelf had meegenomen. Dat leek wel een beetje op zo'n muur die ze op Texel van kratten bier bouwen in de zomer (heb ik me laten vertellen). Zo'n muur van speakers over de gehele breedte van het podium. Want het zou hard moeten. En het ging hard. Ik ga spijt krijgen dat ik mijn gehoor niet heb beschermd, toen, dat weet ik nu al. Aan het begin was het dan ook moeilijk om te achterhalen wat ze nu precies speelden, omdat het nieuw materiaal, maar zeker ook ongelofelijke teringherrie was. En dat doet dan in mijn oren weer wat af aan mijn concertplezier. Soms moet je daar dan even doorheen.

Hoogtepunt voor mij was absoluut de toegift, want ze sloten af met Holy Wars (de opener van RIP). Voor de rest weet ik er niet zoveel meer van, omdat deze recentie een jaar later is geschreven. Maar ook zeker genoemd moet worden: Symphony of Destruction en Peace Sells. Fuck it. Ik weet het niet meer. Nog even dit: Dave Mustaine mag dan wel frontman en ouwe rot in het vak zijn, maar dat betekent niet dat ie als 1 of ander lijk op het podium moet gaan staan om z'n shit een beetje af te werken. Dat was ook wel een beetje knullig voor de nieuwe bandleden die natuurlijk hartstikke enthousiast zijn enzo. Hebben ze zo'n zak als baas. Nou ja.