Concerten: reviews
| Leprous - Hedon, Zwolle - 2 november 2019 Wat een ontwikkeling heeft Leprous doorgemaakt in de afgelopen 10 jaar. Met recht progressief te noemen. Met elke plaat laten ze weer wat anders horen. Er was weinig tijd om de nieuwe plaat Pitfalls goed in te luisteren, aangezien deze op 25 oktober jongstleden uit kwam. Maar er is geen dag voorbij gegaan dat ik niets van het nieuwe werk heb gehoord. Wat een prachtig album. Toch was ik ook een beetje bezorgd voor het concert dat ze zouden gaan geven in Zwolle. Op setlist.fm was natuurlijk de setlist van de eerste show van de Europese tour verschenen, en die was niet heel uitgebreid. Daarbij stonden er weinig hoogtepunten bij die op hun live album "Live at Rockefeller Music Hall" staan. Logisch, want dat betreft een opname tijdens de Congregation tour, en die was in 2016. We zitten inmiddels in 2019 en Leprous is twee albums verder. In Zwolle openen ze, net als in Luxemburg, met Below en I Lose Hope. Gelijk is al duidelijk dat het met het geluid wel goed zit. Prima mix, geen overdreven start, hoewel de stem van zanger Einar nog wel even moet opwarmen, maar op de een of andere manier werkt dat prima, dat ontbreken van stukjes geluid. Ingetogen zou je het kunnen noemen. En dat past prima bij het overgrote deel van het songmateriaal van Pitfalls. Als derde nummer wordt Foe van Coal uit 2013 ingezet, gevolgd door The Flood van The Congregation uit 2015. Fijn om weer wat "ouds" te horen. Dan heeft drummer Baard ook gelijk wat meer te doen. We vragen ons allemaal af in hoeverre hij zich nog vermaakt bij Leprous, aangezien de drumpartijen op Pitfalls aanzienlijk minder complex zijn dan op eerder werk. We weten ook allemaal dat complex niet altijd beter is. Maar Baard levert natuurlijk prima werk. Wat een drummer is dat jongens en meisjes. Er zit wel een kromme crashbekken op zijn drumstel, en die hoort niet echt thuis in het geluid van de minder elektronische nummers. Improvisatie? Omdat het geluid van de nieuwe plaat des te elektronischer is, heeft Einar waarschijnlijk tegen zijn bandmaten gezegd dat ze maar eens moeten leren om een toetseninstrument te bespelen. En zo mogen alle snaarbespelers in de loop van het concert een voor een bij meester Einar komen, die ze vervolgens uitlegt welke knopjes ze moeten indrukken. Waarna Einar zich naar het publiek richt en zegt dat humor op het podium iets nieuws is voor ze. Het lijkt te werken. Na From the Flame van Malina uit 2017 komen we uit bij Observe The Train. Kippenvel. Einar vocaal helemaal in zijn element. Met dit werk begreeft Leprous zich echt op groots terrein. Met minimale middelen een maximale sfeer neerzetten. Ik heb de neiging om namen te noemen van andere (prog)grootheden, maar dat doe ik niet. Vergelijken is zinloos. Via Alliviate en At The Bottom, die het allebei ook prima doen live, komen we weer bij een Coal/Congregation/Malina trio: The Cloak, The Price en Stuck. Het past allemaal prima bij elkaar, de hele set is een golfbeweging, waarbij er constant een storm dreigt te ontstaan, die dan weer even gaat liggen, dan weer aanzwelt, dan weer gaat liggen. Dat is precies ook hoe Distant Bells in elkaar zit, het laatste nummer voor de toegift. In dat nummer heeft Raphael de Cellospeler een centrale rol. Die speelt de hele avond de sterren van de hemel, en hij dicht ook het gat tussen Distant Bells en de laatste twee nummers: Mirage en The Sky Is Red. Die laatste is volgens mij het enige juiste nummer om dit geweldige concert af te sluiten. Na deze ervaring vraag ik me echt af hoe lang deze topmuzikanten nog doorgaan onder de naam "Leprous". Toen ik Leprous voor het eerst echt ging beluisteren dacht ik twee dingen: 1. wat een getalenteerde band, 2. wat een lelijke naam. Ze spelen geen werk meer van Tall Poppy Syndrome omdat dat niet meer bij ze past, zegt Einar. Ik heb het geprobeerd, maar ik krijg het niet voor elkaar om de naam "Leprous" kloppend te krijgen met de band achter die naam. Die naam hoort namelijk bij Tall Poppy Syndrome en het werk daarvoor. Hun Ihsahn tijdperk zogezegd. Maar we zullen het zien. Then again; what's in the name? Er is 1 reactie. Geef ook een reactie... |