Danko Jones - Effenaar, Eindhoven - 14 december 2003

In de zomer van 2003 zag ik de man Jones op Pinkpop-tv. Sindsdien verkocht. Door zijn pakkende (en makkelijk te begrijpen) songs en tomeloze energie op het podium. Zijn feeling met het publiek. En zijn humor. Dat was dus geen moeilijke beslissing om Danko Jones (zang en gitaar, bijgestaan door JC, bass en Golden Brown, drums) live te gaan zien in de altijd sfeervolle en akoestisch verantwoorde Effenaar te Eindhoven. Het voorprogramma zou worden verzorgd door Electric Eel Shock. De naam doet al iets vermoeden. Iets in de richting van puberale, schreeuwerige punkrock. En daarbij komt het inderdaad in de buurt. Want schreeuwen kunnen de kleine mannen uit Japan zeker. De energie van EES werd zelfs het overwegend jonge publiek soms bijna teveel, wat een haast averechts effect had; schooljeugd apatisch starend naar rondspringende Japanners. Ik was in ieder geval blij, toen het was afgelopen.

Danko Jones haalde, in tegenstelling tot EES, in mijn beleving niet alles uit de kast. Het hysterische (doch gecontroleerde) gekrijs op de eerdere platen van de band uit Canada bleef uit, en daarmee ook een stukje power. Danko wou overduidelijk zijn stem sparen, en terecht. De tour zou nog lang duren. Als ik me niet vergis zijn de mannen gestart met "We Sweat Blood", de laatste song van het gelijknamige album, waar de tour tevens op gebaseerd was. Daarna volgden nog een hoop nummers van datzelfde album, maar ik was toch meer gecharmeerd van werk van met name "Born a Lion" en zijn voorganger "I'm alive and on fire". Danko Jones en zijn partners werkten de set strak af, conform compositie met weinig improvisaties, waardoor de show een wat routinematig karakter kreeg. Maar de "locatie- en publieksafhankelijke" (en dus originele) speeches van Danko maakten een hoop goed. Goede muziek met een stukje cabaret is uitstekend vermaak. Danko staat garant voor een langdurig aanhoudende feel-good-mood. Het is wellicht jammer dat de bassist en de drummer daar een wat ondergeschikte rol in (lijken te) spelen.

Dus. Danko Jones. Niet erg hoogstaand. Wel heel lekker.